توصيه‌هاي جسيكا ميرل، وبلاگ‌نويس حوزه فناوري، درخصوص ايجاد تعادل در كار
شايد شما هم بارها تصميم گرفته باشيد كه با برقراري تعادل مطلوب بين زندگي شغلي و غيرشغلي به آرامشي نسبي برسيد. تعادلي كه زندگي روزانه شما را تحت تاثير قرار ندهد و از طرفي در زمينه شغل و كسب درآمد نيز به شما لطمه‌اي وارد نكند.
نبود اين مهم در زندگي عامل ايجاد استرس و نارضايتي در هردو سمت ماجراست. هنگامي كه فردي زمان بيشتري را به شغل خود اختصاص مي‌دهد، به موفقيت‌هايي در شغلش دست مي‌يابد يا احتمالا در محل كار خود به‌عنوان كارمند نمونه تشويق مي‌شود.
اما همين فرد در زندگي غيرشغلي خود ممكن است با مشكلاتي روبه‌رو شود. او گاها فردي معتاد به كار خطاب مي‌شود. اين فرد هميشه در اين فكر است كه چرا در اين نيمه از زندگي موفق نيست.
از سوي ديگر هنگامي كه كسي اولويت خود را زندگي غيرشغلي خود قرار مي‌دهد و نيمه شغلي زندگي‌اش متاثر از نيمه ديگر مي‌شود، احتمالا در زمينه كاري با مشكلاتي مواجه مي‌شود.
او فردي تنبل تلقي مي‌شود كه تمركز كافي بر پيشه‌اش ندارد. پس چطور مي‌توان به تعادلي خوب بين اين دو رسيد؟
كيفيت، كميت را به همراه مي‌آورد
مردم زمان بيشتري را براي فعاليتي كه در آن تبحر دارند و موفق‌ترند خرج مي‌كنند. براي مثال شخصي كه در زندگي روزانه غيرشغلي خود به موفقيت رسيده و احساس رضايتمندي دارد به‌سختي مي‌تواند از زمان خود در اين حيطه بكاهد و در زمينه شغلي سرمايه‌گذاري كند.
به همين منوال كسي كه علاقه و روحيه‌اش در زمينه كار و شغل است و در اين زمينه به موفقيت رسيده، ناخودآگاه تمايل دارد در دنياي موفقيت خود زندگي كند و همچنان كمتر و كمتر به زندگي غيرشغلي مي‌پردازد. پس با آگاهي از اين مهم مي‌توان اندكي به اين تعادل نزديك شد.
مديريت هرچه بهتر زمان
اغلب ما عادت داريم در خانه ايميل‌هاي مربوط به كار را چك كنيم يا در محيط كار ايميل‌ها و يا پيام‌هاي زندگي غيركاري را بررسي كنيم. درواقع يافتن نقطه جدايي زندگي شغلي و غيرشغلي كاري است منحصربه‌فرد و در بسياري مواقع غيرممكن.
اين موضوع براي هر فرد با توجه به سليقه، توانمندي و شرايط زندگي كاملا متفاوت و سليقه‌اي است. اما نسخه‌اي كه بتوان براي همه افراد پيچيد اين است كه زمان هيچ‌كدام را صرف ديگري نكنيد و در زمان خود بر روي هركدام تمركز كنيد.
گاهي استراحت لازم است
امروزه بيش از هميشه افراد تمايل دارند بيشتر زمان خود را به كار كردن بپردازند و گاها اوقات فراغت را نيز قرباني شغل خود مي‌كنند. به خود يادآوري كنيد كه هدف از اين همه تلاش چيست؟ آيا جز آسايش و خوشحالي نيست؟